Mutsuz Son

"Birgün gelecek bir gün kalacak" derler ya işte o gün bugün.
Beş yıl önce başlayan universal serüvenim yarın son buluyor. 
Farklı duygular yaşıyorum. Yorgun,  üzgün, durgun..
Yaşadığım duygular içerisinde yalnız mutluluk yok. 
Çünkü hayatımın en mutlu beş yılı bitiyor. Yine ve yeniden dünyevi aktivitelerin içinde kaybolmaya ve kalabalıklar içerisinde yalnızlığa adım atıyorum. Asıl yurdumu bırakıp gurbete dönüyorum.

Bilmiyorum, belki çok uğraştığım çok çaba harcadığım çok engel aşıp da ulaştığım bir şeyi kaybediyorum diye bu kadar üzülüyorum.
Belki de kendimi bulduğum,  kendim olduğum diyarı terk ediyorum diye.
Bildiğim tek şey gerçekten üzülüyorum.

Çoook yıllar önce "simyacı" isimli bir kitap okumuştum.
 (bu kitabı okumayan yoktur herhalde.) 
Kitapta bir adam vardı, hacca gitmek için sürekli para biriktiriyordu, bu amacı için yıllarca uğraşıp didinip sonunda amacına ulaşacak parayı bulmuş  ama hacca gitmemişti. Neden böyle yaptığı sorulunca, 
"ben hayalsiz yaşayamam" demişti. 
Ve yeniden para biriktirmeye başlamıştı. 

Benim de tek hayalim, İlahiyat fakültesinde okumaktı. Hayallerim gerçek oldu. Hamdolsun.

Peki şimdi diplomayı iade edip yeniden birinci sınıftan mı başlamalıyım bilmiyorum :-)

Hele de hayalsiz nasıl yaşanır hiç bilmiyorum.

Yorumlar

  1. Geleceğin ne getireceği belli olmaz ki.Bilemezsin belki bundan sonra çok daha güzel günlerin olacak.Hayalsiz yaşanmaz ama hayallerde bitmez.Yeni hayaller kur hayal kurmaktan vazgeçme. Daha önce kurduğun hayalin gerçek olmuş yaşamışsın.Tekrar niye olmasın değil mi :) ( Ben okumadım simyacıyı okumak isterim en kısa zamanda )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dileklerin için teşekkür ederim. Doğru söylüyorsun hayaller bitmez. Yeni hayaller kuracağım elbette ama hiç birini bu kadar çok istemeyecegim sanırım. Yine de hamdolsun. Bunu yaşatan Rabbime hamdolsun.
      Simyacıyı okumalısın kesinlikle. Hatta ben de bir ara tekrar okusam iyi olur. Çok az şey canlanıyor zihnimde.. Unutmuşum :-)

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar