Her Hayır da bir Hayır Vardır

Hayır diyememe özürlü isen bu yazıyı iyi oku :))
Geçenlerde sınıf rehber öğretmeni sıfatıyla çocuklara "hayır" diyebilmeyi öğreten bir etkinlik yaptırdım. Etkinliği yaparken fark ettim ki ben de aynı dertten muzdaripmişim de bilmiyormuşum. İnsanlara hayır diyememek çoğu zaman çok yıpratıcı olabiliyor. Ben de kalkıp gittim ve okul rehber öğretmeninin kapısını çaldım. Durum böyleyken böyle dedim. Ortam bir anda farklı bir atmosfere büründü. Az kaldı çocukluğuma iniyorduk ki "terapi havasından çıkıp muhabbet moduna mı girsek dedim?"..
Zira bu durumun bu kadar geren bir durum olacağını tahmin etmemiştim. Gerçi sonrasında kendini daha fazla sorguluyor ve çözüm yolları aramaya başlıyorsun ve rahatlıyorsun. Bir nevi iç sesinin volume'nü yükseltmek gibi bir şey bu. 

Bu hafta boyunca izlediğim filmlerde okuduğum kitaplarda kendimi görür oldum. Kendi kendimi tedavi sürecine girdim. Önce masumane ama yapmak istemediğim bir durum için gelen teklife "bugün bunu yapmasak olur mu?" dedim. Elbette bunu söylerken gerçekten çoook zorlandım. Uygun cümleleri bulmaya çalıştım filan.. Ardından bugün, yanlış olduğunu düşündüğüm bir durumla ilgili "sen yapar mısın?" teklifi aldım. Ve "benim prensiplerim var, asla böyle bir şeyi yapmam" dedim. Sonra içimden kendi kendimi alkışladım. Havai fişekler filan :)) İşin ilginç tarafı, bu isteğin bana terapi yapan rehber öğretmenle alakalı olmasıydı :)) buna tevafuk mu dersiniz ne dersiniz bilmem ama büyük senaryonun tuhaf kurgularından biriydi benim için. Gülümsetti..

İşte görmek istediğim ben buyum. Kimseyi kırıp üzmemek adına kendi kendini, inançlarını, doğrularını kırıp döken kişi ben olmamalıyım..  Siz de olmayın. Yapmak istemiyorsanız "Hayır" deyin..