Dertler Derya Olmuş, Boğulmamak Elde Mi?

Genç kadın of'la af arasında bir hayat yaşamaktadır.
Bardağa bakış açısına göre ilk harflerin yer değiştirdiği bu hayatta, mütemadiyen Araf'ta hissetmektedir, her nedense? Hayat herkes gibi onu da yeterince yormaktadır elbet. Ama sanki onun çile bardağı duble dolmaktadır. O, bakış açıları farklı olsa da her seferinde bardağa bakmayı başarabilirken diğerlerinin hep son damlaya takılmasına anlam verememektedir.

Damlaya damlaya göl olur derler ya, onun hayatında hiç bir son damla aslında son damla olarak kalmamaktadır. Muhakkak her bir sonun yerini alacak yeni bir damla bulunmaktadır. Günler günleri damlalar damlaları kovalarken havuzlar dere, dereler göl, göller deniz, denizler umman...
Genç kadın yavaş yavaş boğulmaktadır. Çırpındıkça yorulmaktadır. Ne bir çığlık atmakta ne de bağırmaktadır.. İçine içine.. Derinden derine..

Tutacak birini görse elini uzatacak ama nafile.. Ortalık pek ıssız.. İn cin tek kale maç yapmakta..
Kafasında deli sorular.. Beceremiyorsan yüzme.. Boğulacaksan bari yorulma.. Pes et..

Genç kadın yine ikilemde.. Kalp başka, akıl başka yerde..
Rüzgar şiddetleniyor, dalgalar gittikçe büyümekte.. Sahilden her saniye biraz daha uzaklaşmaktadır.
Superman sesini duymamakta, Denizatlı Prens ahtapotla muhabbete dalmış kimseyi umursamamaktadır. Genç Kadın vazgeçmemeye karar verir, yorulmamaya da.. Yorulmadan, boğulmadan, kimsenin yardımına ihtiyaç duymadan da kurtulmak mümkün diye düşünür bir an..  

Hareketsiz kalmalıyım. Bir odun parçası gibi, ruhsuz ve nefessiz.. Yaşamam için bu gerekiyorsa bunu yaparım.. Ama asla pes etmem!! Yorulmadım, yorulamam.. Yüzme öğrenmek için verdiğim çabaların hatrına.. Aştığım ummanların ardından bir kaşık su da boğulamam..
Boğulmayacağım İnşallah!!! der..