Saf, Arı, Koca Bir Yürek

Dişleri çürümüş simsiyah,
Üstü başı kirden görünmüyor.
Oldukça bakımsız ve bir kaç gündür tarak değmemiş saçları darmadağınık.
Yüzünde tarifsiz bir gülümseme,
Gözleri çakmak taşı gibi parıldıyor.
Bakışlarımız buluşuyor,
Evvela onlar konuşuyor
Ardından sözler, çürümüş dişler arasından tane tane dökülüyor.
-Sen de şeker sever misin?
-Şekeri kim sevmez?
-Ama şeker yersen dişlerin tek tek dökülür.
-Dökülsün sonra yenileri çıkar, ne olacak?
Muhabbet demli çay kıvamında
Fakat ayrılık vakti gelip çatıyor.
Giderken son bir kez ardına dönüp
" Bize de gel, tamam mı?" diyor.
"Tamam ama ben sizin evi bilmiyorum, siz tam olarak nerede oturuyor.."
Gözler aniden gökyüzüne çevriliyor,
Yüzüne düşünen bir eda takınıyor
Ve bir müddet sonra adres belirleniyor.
"İstanbul, biz İstanbul'da oturuyoruz" diyor.
Ardından arkasına dönüp koşar adımlarla gidiyor.
Saf, arı, tertemiz bir kalp,
Kalbime ne de güzel bir dokunuşla dokunuyor.