Neden Gülemiyoruz?


Her bir ferdi doğuştan "stand upçı" her bir karakteri bir tipleme eseri olan şu yurdum insanının en eksik yanının gülmeyi bilmemek olması ne kadar ironik.

Doğduğumuzda böyle değiliz elbette, sonradan kaybediyoruz bu mükemmel yetimizi. Unutturuyorlar bize gülmeyi. Zaten biz de gülmekten çok güldürmeyi seviyoruz. Yeri geliyor sözlerimizle, yeri geliyor gözlerimizle güldürüyoruz. Fakiri, yoksulu, yetimi, savaş mağdurlarını, dünyanın her bir yanından insanı şefkat kollarımızla güldürüyoruz.

O meşhur palyaço hikayesinde olduğu gibi, herkesi güldürüyor da kendi söküğümüzü görmezden geliyoruz. Yeterince dramatik bir hayat yaşamıyormuşuz gibi her gecemizi kurgu kurgu acılara gark ediyoruz. En acılısından yemekler yerken en acıklısından dizilere reyting rekorları kırdırıyoruz.

Biz neden gülmeyi unuttuk? Neden gülmek istemiyoruz? En son ne zaman "gülerken gözümüzden yaş geldi? En son ne zaman gülmekten karnımıza ağrılar girdi? Gülmenin acısını en son ne zaman tattık?

Halbuki anlatmaya gerek yok, görünen manzara mi-kem-mel manzara mi-kemmel! Biz aslında çok komik bir milletiz ve bu bizim en büyük hazinemiz. Sizce de artık hazineden yeme vakti gelmedi mi? Yiyelim, yedirelim.

Komik insanlar size sesleniyorum! Ne olur komik olmaktan asla vazgeçmeyin. Ne olur sırf sevabına güldürün insanları. Saf deseler de salak, manyak, deli deseler de güldürün. Allah da ahirette bu amme hizmetinizden dolayı sizi güldürsün inşallah.

Ya Rabbi bize yüzümüzü güldürecek insanlar gönder. Bizi de yüz güldürenlerden eyle. Amin :)

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar