Hayatımdan Sessiz Sedasız Çıkanlar
Ne oluyor biliyor musun? Birileri ile tanışıyorum. Zamanla aramızda bir bağ kuruluyor. Sonsuza dek çözülmeyecek gibi sıkı bir bağ bu. Sonra onlar artık "birileri" olmuyor. Hayatımı, özelimi, duygularımı, sevinçlerimi, hüzünlerimi her şeyimi paylaşıyorum. Dert ortağım oluyorlar. Aynı yollarda yürüyoruz, bir çok mutlu anı biriktiriyoruz. Vw bir gün hikayenin diğer tarafındaki kişilerin muhabbeti benim muhabbetimin üstüne çıkıyor. Beklentilerini karşılayamaz oluyorum. Aslında bir şey de beklemediklerini söylüyorlar. Öyle olduğuna da eminim. Ama neden kendimi onların isteklerine cevap veremediğim için suçlu hissediyorum, bilmiyorum. Belki de biliyorum bilemiyorum. Ben ayarlı seviyorum sanırım. Onlar ise ayarsız sevmemi istiyor. Çizgilerimi aşmamı istiyor. Sonra bir şekilde kırmaya başlıyorum onları. Aslında kırmak istemesem de kırıyorum. Biliyorlar onları kırmak istemediğimi. Bunu istemeden yaptığımı, aslında bir şey de yapmadığımı.. Yapmadığım için kırıldıklarını biliyorlar. O