Hay Gibiyim

Yine yazma perilerim geldi. Ne zaman yalnız hissetsem o zaman uğrar oldum buralara. Yine zibil gibi insanla muhatap olduğum bir günün ardından böyle bir duyguyla günü tamamlıyorum. Aslında çok kalabalık bir yalnızlık benimki. Herkesleyim hiç kimseyleyken.. İnsanları seviyorum ama ait hissedemiyorum. Ne bu dünyaya ne de içindekilere. Ailem de dahil buna. Sanki yabancıyım her insana. Hay bin Yekzan'ı okudunuz mu bilmiyorum. Hay ıssız bir adaya düşer daha bebek iken. Bir ceylan büyütür onu. Ama büyüdükçe etrafını gözlemler. Hiç kimse ona benzemiyordur. Ben farklıyım'ın farkına varır zamanla. Fakat kendisi gibi birilerinin olacağını bilemeden yaşar yıllarca. Sonra biri gelir adaya. Aynı Hay'a benzeyen biri. Hay şaşkındır aynı zamanda heyecanlı.. "Benim gibi biri daha var" diye düşünür. Hikayenin devamını anlatmayacağım ama şu an ki duygu durumum tam da böyle. Kendimi ıssız bir adaya düşmüş Hay gibi hissediyorum. Bana benzeyen birine denk gelebileceğimden ümidin olmadan yaşıyorum. Farklıyım, kalabalıklar içinde yalnız..