Susuyorsun, Her Gün Biraz Daha Ölürken

Anlatması zor, yaşaması daha zor.

Bir an her taraf çiçeklerle bezeli bir cennette,

Bir an kor gibi yakan cehennemdesin.

Uykusuz geceler.

Sevinci de uykusuz

Hüznü de.

Varken de yalnızsın yokken de.

Esasında en acısı

Yalnız bir anının olmaması.

Böyle karmaşık böyle çetrefilli.

Ateşle su gibi.

Gece ile gündüz.

Fikrinde, zikrinde 

Bütün kalelerin kuşatılmış.

Kaçsan kaçamıyorsun

Pes etsen, edemiyor.

Gitmek istiyorsun 

Gidemiyorsun.

Ondan da 

Ona da.

Bir bilinmezlik yumağı

Çözsen, çözülmüyor.

Göğsünde bir sızı

Gözünde yaş

Bağrında acı

Bulunmamış, bilinmiyor ilacı.

Sessizlik en büyük çığlığın

Susuyorsun,

Her gün biraz daha ölürken.