Sürgün Dünya..

Çok yoğun bir dönemin son demlerindeyim. Yeni bir yıl bir öğretmen için Ocakta değil Eylül'de başlıyor. Ve sonbahara şunun şurasında ne kaldı! 

Tam bir yıl oldu. İstanbul'a veda edeli koskoca bir yıl. Yarinden ayrılmış bir aşık misali ne kadar gözyaşı döktüm bilmiyorum. Her fırsatta ona koştum. Özlem giderdim, yaralarımı iyileştirmeye çalışırken çokça kanattım. Her defasında yeniden yaralandım. Tedavim zorluydu. İyileşme belirtilerin ise çok az. Hala hastayım.

Gözlerim dolu dolu. Alışamıyorum. Bir türlü "dünyalı" olamıyorum. Kendimi bildim bileli yabancıyım buralara. "Neden"lerle dolu bir hayat yaşıyorum. Binlerce cevapsız sorudan biri de "neden yaşıyorum?"

İstanbul, benim cennetimdi. Dünyadan yorulunca sığındığım manzaram. Manevi limanım. Yaşama nedenim. Onu da kendi ellerimle bıraktım. Kendi cehennemime kendi ellerimle kendimi attım. Ağlamam bu sebeple. İyileşmemem.. 

Şairin dediği gibi "sevgili, ey sevgili, en sevgili, uzatma dünya sürgünümü benim.."

Yorumlar

  1. Sürgün dünyasında sürgün bir komşudan notlar;
    Şimdi olsa ve yine sorsalar geri dönmek istermiydin diye? Ya da tayinini isterken nasıl düşünmeliydin diye, ne cevap verirdi baş sürgün?
    (tavsiye niteliği taşıyan bir cevap aranmakta :))

    YanıtlaSil
  2. Bu yazıyı kaleme aldığımdan bu yana rıza makamının merdivenlerini tırmanma çabası içerisindeyim. Bugüne kadar hep değiştirmek için çabaladığım kaderime artık razı olmayı denemek istiyorum. Olanda ve olacak olanda hikmet arama derdine girdim. Değiştirmek ne kadar zorsa razı olmak bir o kadar acı. Şimdi tekrar aynı kararın eşiğinde olsam dönmezdim. Dönmemek için elimden geleni yapardım. Ama geriye dönemiyor insan..

    YanıtlaSil
  3. diliniz çok yalın sade anlaşılır ve hoş, çok kitap görmüş kaleminiz.. yazılarınızı beğeniyorum ara ara tıklıyorum sitenizin kapısını..ne var ne yok bakıp nasipte varsa iki kelam edip çıkıyorum :) neyse gelelim konuya çok noktada benzerliklerimiz var, ama ben sizi arkadan takip eder haldeyim bir tayin durumu var bu sene. Düşünüyorum.. memleket mi yoksa nişan attığınız yerde okul değiştirmek mi yoksa şehri terkedip (terketmen gerekip gerekmediğini bilmeden) hiç bilmediğiniz nereye gitmek?.. Siz aklıma geliyorsunuz dua ediyorum bazen size de, insanın hiç tanımadığı bir yerlerde ara ara nedensiz sorusuz edebi, şiirsel ya da kafiyeli konuşacağı bir arkadaşı olmalı varlığını hiç görmemiş ama ekranın arkasında olan bir gönül dağı..ara ara şiirleşmeli efkarlaşmalı dualaşmalı... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar değerli bir yorum bu. Yazı yazmayı yazılanları okumak kadar çok seviyorum. Yazmaya başladığımda beşinci sınıfı henüz bitirmiştim. Yazmak benim için bir terapi gibi. İçimden taşanları durduramamam belki en büyük sebebi. Bununla beraber yazdıklarımın birilerine dokunduğunu görmek ve aynı yollardan geçen insanlarla karşılaşabilmek büyük ayrıcalık. Ne mutlu bana. :) Gelelim tayin meselesine. İnsan ait olmak istiyor, bir yere, birine bir şeye. Ait olduğu yeri bulmak için gidiyor, dönüyor yahut kalıyor. Hangi seçeneği işaretleyeceksiniz bilmiyorum fakat hiç bir zaman doğru şıkkı seçip seçmediğinize dair emin olamıyorsunuz. Her daim acabalarınız oluyor. Kalsaydım ne olurdu? Dönseydim yahut. Bir şekilde yazılana razı olmayı öğretiyor hayat. Benim gibi kendisine yazılan kadere itirazla ömür geçirmiş biri dahi bir noktada rıza makamına eriyor. İçinde fırtınalar kopmaya devam etse de. Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler diyelim. Rabbim tercihlerimizi hayra çıkarsın. Dualanız için ayrıca çok teşekkür ederim, günümü kıymetlendirdiniz. Her daim muhabbette olalım inşallah. Selametle kalınız.

      Sil
    2. Yazı yazmak en çok size yakışıyor :) aynı yolun karşılıklı şeritleriyiz işte ben de yazmayı severim ama bir blog'um yok, burayı mola yerim seçtim, belki bazenleri de zıt taraflardan geçen iki aracın bir saniyelik yanyana gelmesi gibi oluruz :))). İnsan evet ait olmak istiyor; yoksa biri ve bir şeyi, bari bi yere ait olayım diyor ama onu da olamadan geçip gidiyor ben tam o geçip gittiği noktanın arkasından bakıp kalanım şimdilerde. Evet son zamanlarda girdiğim imtihanlar, sorular. Hiç bir sorudan emin olmadan kah işaretledim kah geri sildim çünkü emin değildim...Ama bir şekilde hayat akıyor ve razı olmuş oluyorsunuz sizin de dediğiniz gibi. Rıza makamına daima erenlerden olmanız dileğiyle dua eder dua beklerim 1fikirfakiri diye edersiniz duanızı :) çok saçmaladıysam sorry, yine görüşmek üzere :)

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar