Game Over

Sanal oyunlarla bir çoğumuz namı değer "snake" oyunu ile tanışmışızdır herhalde.. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, Adem'le Havva'nın ısırılmış elma'sının henüz markalaşmadığı dönemde en popüler telefon markası polofonik müzik dahi çalabilen nokia telefonlar idi. O zamanlar ergenliğe yeni adım atmış gençler, çocukken komşunun oğlu'nun tetris oyuncağında "bir elde ben oynayabilir miyim" diye saatlerce sıra bekleyen kişiciklerdi. Şimdi ise evvel zamandı ve onların da nokia cep telefonları vardı.  Bu çılgın gençler, sabah güneşi ile başlar akşam ezanına kadar "snake" oynarlardı. O günlerde insanoğlu henüz ne candy cruse'lar ne de farmeville'lerdan haberdardı. 

Günler günleri, aylar ayları kovadı.. Derken bu mutlu insanlar, bambaşka oyunlarla tanıştı. Artık atari'nin yerini playstation almıştı. Kimse uçan kuşları vurma derdinde değildi. Kimse Tetris'teki boşluğu dolduracak çubuğu buldu diye mutlu olmuyordu her nedense.. İşçi elbisesi ile Mario, prensesi kurtarma derdine girmiyordu artık.. Kafalarını çarptıkları tuğlalardan çiçek çıkarmayı, sonsuz çukurlara düşmemek için beş metre yukarı atlamayı başaran kabiliyetli insanlar tek tek yok oluyordu..

Derken "Game Over"larını kaybetti insanlar. Bitmeyen oyunlar yapılır oldu. Yıllarca oynayıp sonunu göremedikleri oyunlar.. "Sonunu düşünen kahraman olamaz" diyerek uyuttular onları.. "Siz kazandınız" yazısına hasret insanlar. Spider Solitaire'daki konfetilere bile razıydılar üstelik.. Ama kimse onları tebrik etmedi. Etmeyecekti. Tavuklarını yemleyip, ineklerini sağdılar diye teşekkürü beklememelilerdi. Yine de vazgeçmediler. Oynamak güzel dediler..

O insanları bilmem ama benim için oyun bitti. Game Over.. Devam edenlere başarılar..